Bieda po polsku – spotkanie z Bartoszem Józefiakiem

Powszechna fascynacja „Głodem” Caparrósa nie bardzo przekłada się na podniesienie poziomu wrażliwości społecznej, a wiedza o rosnących obszarach nowego wykluczenia ekonomicznego funkcjonuje z powodzeniem obok neoliberalnego przekonania o konieczności bycia zaradnym.
Czy polską klasę średnią – główną odbiorczynię literatury non-fiction – interesuje w ogóle bieda? Jak się o niej dzisiaj pisze i co pozostało z podziałów klasowych wyniesionych z poprzedniej epoki? W jakim polu i w jakiej atmosferze buduje się dzisiaj reporterską opowieść o biedzie?
Jak zmienił się od lat 90. polski reportaż poświęcony kwestiom społecznym? I czy zawód reportera także nie podlega pauperyzacji?